نام این ناحیه در گذشته‌های بسیار دور «رادکان» بوده و سپس «ارداک» خوانده شده و ظاهراً از سال ۱۳۳۸ هـ. ش، به چناران تبدیل یافته و مرکز آن رادکان تعیین شده‌است.
از آن‌جا که در دوران پیش از اسلام و هم چنین سده‌های نخست اسلامی «رادکان» بسیار آباد و پررونق بوده و یکی از شهرهای چهارگانه توس به‌شمار می‌رفته و مردانی جوانمرد، نیک‌اندیش و شجاع داشته‌است، آن را «رادکان» به معنی جایگاه جوانمرد خوانده‌اند.
همه چیز در چناران
واژه «ارداک» نیز دارای معانی گوناگونی چون مکان مردان بزرگ، قرارگاه سپاهیان و نیز نام شخصی خاص است.
بنای ارداک (چناران) را به اردا، موبد اردشیر بابکان، که پارسیان او را پیامبر دانسته‌اند و پدرش ویراف بوده نسبت می‌دهند.
شاید این موبد، موکل آتشکده این ناحیه بوده و به همین جهت به آن ارداک گفته‌اند.
چناران به شکل جدید در دههٔ ۱۳۳۰ پس از ساخته شدن کارخانه قند چناران و بر گرد آن شکل گرفت.
پیش از آن، ناحیه چناران بیشتر به نام رادکان شناخته می‌شد.
رادکان که یکی از قریه‌های توس قدیم بوده امروزه بخشی از شهرستان چناران است.
نام این شهرستان بر گرفته شده از دو درخت چنار بزرگ که در ورودی روستای حاج نصیر بوده‌است (که هم‌اکنون نام محله‌ای در این شهرستان است) میباشد.
به علت وجود کارخانه قند در چناران روستای رادکان کنونی که در آن زمان قرار بود شهرستان شود نشد و شهر به چناران رسید.
